στρούγκες ιδιωτείας

Παπα – Ηλίας Υφαντής
Λέγοντας  ιδιωτεία οι αρχαίοι εννοούσαν την αχρειότητα. Το να είναι, δηλαδή κάποιος άχρηστος και ανεπίδεκτος βελτιώσεως. Και από τη σκοπιά της κοινωνικής ζωής την παθητική στάση απέναντι στα κοινωνικά δρώμενα. Ένα φαινόμενο που στις μέρες μας φαίνεται να χαρακτηρίζει μεγάλη κοινωνική μερίδα.
Και δεν είναι μόνο αυτοί που απέχουν απ’ τις εκλογικές διαδικασίες. Που, σε τελική ανάλυση,ύστερα από τόσα και τέτοια ρεσιτάλ εξαπάτησης και εμπαιγμού, η αποχή τους φαίνεται  δικαιολογημένη. Ή μήπως κάποια περίεργα αποτελέσματα που μας προσφέρει η SingularLogic του, όπως λέγεται, μεγάλου «φιλέλληνα» κ. Ρότσιλδ θεωρούνται αξιόπιστα; Παρότι περιέργως φαίνονται σικέ κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της μνημονιακής αλητείας!  Ενώ στην περίπτωση της επιλογής των τηλεοπτικών καναλιών αμφισβητήθηκε έντονα απ’ τους αξιότιμους κ. κ. καναλάρχες η αξιοπιστία του λογισμικού της!…

Σ. Σακοράφα: Η κυβέρνηση εγκαταλείπει το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων από την Γερμανία

Παρέμβαση έκανε η ανεξάρτητη  ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα, κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Αναφορών της Ευρωβουλής σχετικά με την πρόταση του Προεδρείου να μπει ταφόπλακα στο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την ευρωβουλευτή τεράστιες ευθύνες σ’ αυτό φέρει και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αφού πέρα απ’ τις προεκλογικές δεσμεύσεις της σήμερα είναι «ξεκάθαρο ότι πέραν των επικοινωνιακών κορόνων, πέραν των κυβερνητικών τακτικισμών η συνθηκολόγηση είναι απόλυτη και δυστυχώς αφορά και την ίδια μας την ιστορία».

Υπερθεματισμένος αναθεματιστής

του Γιάννη Λαζάρου

Από την ίδρυση του ελληνικού κράτους δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αναθεμάτισε τους κρατούντες όποιοι κι αν ήταν αυτοί. Το κοινώς λεγόμενο "θα κόψω το χέρι μου αν τους ψηφίσω ξανά", είναι η επωδός ενός λαού(;) που πορεύεται όλα αυτά τα χρόνια εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των δημιουργών αυτού του κράτους.

Όποιος δεν αναθεμάτισε αλλά προσπάθησε να δώσει λύση με το μυαλό ή με τα όπλα έγινε αυτόματα ο εχθρός, το μίασμα, ο παρίας μιας ανύπαρκτης κοινωνίας που έχει πεισθεί πως είναι και κληρονόμος ενός πολιτισμού που δεν αναθεμάτιζε με την σημερινή έννοια του όρου. Ακόμη και στο ιερό ανάθεμα οι νεοέλληνες υπερθεμάτισαν ώστε να επικρατήσει το σκοτάδι και η οπισθοδρόμηση.

Το αμείλικτο «κατηγορώ» μιας φωτογραφίας…

Η φωτογραφία τα λέει όλα: Οι αθλητές και ιδιαίτερα οι πρωταθλητές δεν είναι …λέοντες, αλλά …χαμαιλέοντες που κάθονται σαν κότες μπροστά σε κάθε πολιτικό απατεώνα…
Η φωτογραφία επαληθεύει στο ακέραιο το άρθρο μας: ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ: Το θέαμα των νεοταξικών ιδεολογημάτων…
Εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/08/blog-post_13.html

Ο Τσίπρας ισοπεδώνει και καταστρέφει τα πάντα, δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο, ψεύδεται ασυστόλως στα ΠΑΝΤΑ, μας εμπαίζει με μακάβριο κυνισμό και η πρωταθλήτρια Κορακάκη, καθώς και ο πατέρας της (προπονητής της), στέκονται μπροστά του εκστασιασμένοι από το «μέγεθος» του ανδρός: Τη θεατρική πόζα του «βαθυστόχαστου» ύφους της ανοησίας του…

Η μοιρασιά του Αλ Καπόνε

  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

Τελείωσε το θρίλερ των τηλεοπτικών αδειών με διαδικασία που δίκαια θα κατέτασσε την κυβέρνηση και τους συμμετέχοντες στην κατηγορία του συνδικάτου του εγκλήματος. Η κυβέρνηση Τσίπρα όρισε αυθαίρετα ότι η "πίτα" της τηλεοπτικής αγοράς θα μοιραστεί στα 4. Γιατί στα 4; Διότι έτσι επιβάλλουν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και ο ξένος παράγοντας.
Κατόπιν επινοήθηκε μια διαδικασία εντελώς πρωτοφανής για τα παγκόσμια δεδομένα. Κεκλεισμένων των θυρών (ζήτω η διαφάνεια!) έγινε πλειοδοσία για τις 4 τηλεοπτικές άδειες. Τύφλα να 'χουν οι μυστικές εταιρείες και το κονκλάβιο που επιλέγει τον Πάπα.
Τι έκαναν πίσω από τις κλειστές πόρτες; Τα αρπακτικά μοιράζονταν την "πίτα" μαζί με τα στελέχη της κυβέρνησης. Γιατί πίσω από κλειστές πόρτες; Για να μην ξέρει κανείς - εκτός από τους άμεσα ενδιαφερόμενους - πώς μοιράστηκε η "πίτα", ποιοί τα άρπαξαν χοντρά, τι ανταλλάγματα υπήρξαν και τι τελικά συμφωνήθηκε. Το απόγειο της διαπλοκής. Η διαπλοκή στη νιοστή δύναμη.

Ακραία δεν είναι τα καιρικά φαινόμενα. Ακραία είναι η εγκληματική πολιτική των αστικών κυβερνήσεων

Του Γ. Γ. 
Το ίδιο δραματικό σκηνικό –αλλάζουν μόνο οι περιοχές που συμβαίνει και τα ονόματα των θυμάτων- συμβαίνει διαχρονικά.
Ένα καιρικό φαινόμενο όπως είναι μια σφοδρή βροχόπτωση έχει σαν αποτέλεσμα νεκρούς – η σημερινή ειδησεογραφία κάνει λόγο για 4 ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους. Τρεις στη Μεσσηνία κι ένας στη Λακωνία- και ανυπολόγιστες υλικές  καταστροφές.

Η κασέτα που ακούμε από τους «αρμόδιους» -την επανέλαβε και ο δήμαρχος Καλαμάτας στην τηλεόραση του Σκάι- πάντα η ίδια. Στην απαγγελία της δεν αλλάζει ούτε κόμμα.
Η ένταση του καιρικού φαινομένου ήταν τόσο μεγάλη που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο … Ότι προετοιμασία και να υπήρχε  δεν θα μπορούσε να αποτρέψει αυτές τις καταστροφές μπλα .. μπλα …

Οι αγκυλώσεις είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί

του Προκόπη Μπίχτα

Η άλυτη εσωτερική αντίφαση του συστήματος της μισθωτής εργασίας, δηλαδή η ύπαρξη της κοινωνικοποίησης της παραγωγής με την ταυτόχρονη ατομική ιδιοποίηση του αποτελέσματός της, έχει εκδηλωθεί πλήρως.

Η παγκόσμια πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους έχει οδηγήσει μεγάλες μάζες κεφαλαίων να μεταφερθούν από την παραγωγική δραστηριότητα, την αποκαλούμενη «πραγματική οικονομία», στον τραπεζικό κλάδο γιγαντώνοντάς τον και καθιστώντας τον κυρίαρχη δύναμη του καπιταλιστικού συστήματος. Η τέτοια γιγάντωση του τοκοφόρου κεφαλαίου (του χρηματοπιστωτικού συστήματος), σε συνδυασμό με την αδυναμία της παραγωγικής δραστηριότητας είναι μια εξόφθαλμη και ατράνταχτη απόδειξη του ότι το σύστημα της μισθωτής εργασίας βρίσκεται σε αξεπέραστη, δομική κρίση κι έχει ξοφλήσει. Από προοδευτικό που ήταν κάποτε (πρόοδος βουτηγμένη το αίμα, αλλά πρόοδος), τώρα ζει παρασιτικά, σε βάρος ολόκληρης της κοινωνίας, απομυζώντας κάθε ζωτική της δύναμη. Το σύστημα της μισθωτής εργασίας εμφανίστηκε επειδή υπήρχε η ανάλογη ιστορική αναγκαιότητα. Τώρα η ίδια ιστορική αναγκαιότητα επιτάσσει την εξάλειψή του και την αντικατάστασή του από κάτι ανώτερο.