Έλεγχος του νου... Οι σκέψεις σας δεν είναι δικές σας

Ακολουθεί απόσπασμα συνέντευξης με τον Στήβεν Τζέϊκομπσον που εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο όλοι μας χειραγωγούμαστε, ιδιαίτερα μέσω της τηλεόρασης καθώς και το γεγονός ότι οι σκέψεις σας μπορεί να μην είναι δικές σας, αλλά σας τις "φύτεψαν" προγραμματίζοντας τον εγκέφαλό σας από τη στιγμή της γέννησης σας.

Το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα, σε ένα εντελώς ελεγχόμενο περιβάλλον, που δημιουργήθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. 

ΤΡΟΦΙΜΑ. ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΣΚΟΠΙΑ

   ΤΡΟΦΙΜΑ. ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΣΚΟΠΙΑ

eparistera

αφίσα ενάντια στον σεξισμό

η αφίσα κολλιέται στην γειτονιά του Κορυδαλού μετά το περιστατικό με τον καραγκιόζη που διαφήμιζε το μαγαζί του με ημίγυμνες κοπέλες.
την βρήκα ΕΔΩ 
 risinggalaxy

Μετανάστης είσαι κι εσύ, ηλίθιε

 

Ρεμπελισκος

Πίσω από τα κάγκελα της μισαλοδοξίας και του κομπλεξισμού σου, ταμπουρωμένος μέσα στο υπερεγώ σου, αποκλεισμένος από την ουσία της ζωής και του όποιου θεού σου, μιλάς για τη ζωή σα να τη ζεις, και για τους ανθρώπους της σα να τους ξέρεις. “Να φύγουν”, “είναι τρομοκράτες” και “να τους πάρετε σπίτια σας” ξέρεις να λες, και ας πάει να γαμηθεί ο πλανήτης ολόκληρος. Εσύ να είσαι καλα.
Εχεις ιδέα τι άντερα χρειάζεσαι για να αρπάξεις τη ζωή από τα μαλλιά και να την παλέψεις, όταν εκ των προτέρων ο υπόλοιπος κόσμος σε καταδικάζει;

Το Βλέμμα τους προδίδει την Αλήθεια…για τους πλειστηριασμούς

του Χρήστου Γιαννούλη
Διαβάζω και ακούω τις τελευταίες ώρες, με μεγάλη ομολογώ περιέργεια, την νέα διαφοροποίηση του Ευάγγελου Βενιζέλου σε σχέση με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας.
Διαβάζω με ενδιαφέρον μία ακόμη «δέσμευση» του με την διατύπωση ευχής για αποφάσεις που θα πάρει η κυβέρνηση, που και ο ίδιος συμμετέχει αλλά και στηρίζει ως κόμμα. Είναι δηλαδή σαν να μιλάει και με τον εαυτό του αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορούν να συμφωνήσουν. Ο καλός Βενιζέλος προτείνει στον πιο σκληρό και ρεαλιστή Βενιζέλο να αποφύγουμε τον ενδεχόμενο απελευθέρωσης των πλειστηριασμών.

50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη»....

Έτσι τιτλοφορείται έκθεση της Βουλής που διεξάγεται αυτές τις μέρες και θα διαρκέσει, απ' ότι λένε, μέχρι το τέλος του 2013.

Τη Βουλή της Χρυσής Αυγής, των Ανεξάρτητων Ελλήνων, της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, τη Βουλή που ψηφίζει ότι πιο αντιλαϊκό τις επιβάλουν οι τροϊκανοί αφεντάδες την έπιασε ο πόνος για τον Λαμπράκη και τον Τσαρουχά. Η Βουλή των ουκ ολίγων βουλευτάδων που όπου πάνε ο κόσμος τους βρίζει, τους γιουχάρει και τους διώχνει, αν δεν τους καταχεριάσει κιόλας. Δεν είναι μακρυά που οι υπουργοί και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που όταν ψήφιζαν ναι σε όλα κλαψούριζαν γιατί ο κόσμος τους έφτυνε παριστάνοντας τους ήρωες και προσπαθούσαν να ταυτίσουν τον εαυτό τους με τον ...Λαμπράκη.

ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΑΛΛΑ ΠΩΣ;

Του ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΛΟΡΝΤΟΝ
Πολλοί, εδικά στην Αριστερά, συνεχίζουν να πιστεύουν ότι το ευρώ θα αλλάξει. Ότι από το σημερινό ευρώ της λιτότητας θα μεταβούμε επιτέλους σε ένα επιτέλους ανακαινισμένο ευρώ, ένα ευρώ προοδευτικό και κοινωνικό. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Θα αρκούσε να αναφέρουμε ως πρώτο λόγο την απουσία οποιουδήποτε πολιτικού μοχλού στο κλειδωμένο θεσμικό οικοδόμημα της παρούσας ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης. Αυτή η αδυναμία προκύπτει όμως από ένα πολύ ισχυρότερο επιχείρημα που διατυπώνεται από τον ακόλουθο συλλογισμό.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ SOFTWARE

 {όπου δεν πιπτει κορκονεας πιπτει μανδραβελης / και αντιστροφως}

 Ευτυχως υπαρχουν ακομα σ’αυτη τη χωρα οι Υπευθυνοι, οι Νηφαλιοι, οι φορεις του Δημοκρατικου Ηθους. (Θα τους βρειτε στα μισθολόγια των εταιρειων και στις λιστες των μυστικων κονδυλιων.) Ειναι οι αοκνοι προγραμματιστες του Υπουργειου Λογισμικου, που μοχθουν για να προγραμματισουν τους ζηλωτες δολαριοφρονες, τους νοικοκυραιους, το στρατο του εταιρικου- κομματικου συμπλεγματος.

Όλους μας έχουν για το πριονιστήριο!

Αν οι δημο(σ)κόποι έχουν δίκιο, υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι συνελλήνων που θεωρούν μονόδρομο την εφαρμογή των πολιτικών που απορρέουν από το Μνημόνιο.

Συμπολίτες μας, ψηφοφόροι που συναποφασίζουν πώς θα κυβερνάται ετούτος ο τόπος, είναι κι αυτοί. Είτε από αφέλεια είτε από ίδιο συμφέρον, αλλά στη συντριπτική τους πλειοψηφία, κατά πάσα πιθανότητα, από φόβο -τον φόβο που σπέρνει κάθε βράδυ το καθεστώς, διαμέσου των διαπλεκόμενων μέσων μαζικής εξαπάτησης- πιστεύουν στο “success story” κι ευελπιστούν ότι αυτό το αφήγημα της επιτυχίας είναι βάσιμο.